Het is hoog tijd voor een nieuw bericht op de blog. Inmiddels is januari al voor de helft voorbij. Mag het nog? Jullie het allerbeste toewensen voor 2019? Wat later dan de meeste mensen misschien doen maar zeker niet minder gemeend hoor 😉 Het was de bedoeling dat er in december nog een bericht online zou komen. Na het recept volgt nog even een wat persoonlijkere update 😉
Aan het begin van 2019 moeten jullie het met wat makkelijkere recepten doen. Ondanks dat moet je je er niet van laten weerhouden om toch af en toe te komen buurten. Het zal nog steeds lekker en voornamelijk zoet zijn. We starten het jaar bijna hetzelfde als waar we het mee afsloten: Een cakerol. Deze keer een look-a-like van de aardbeiencakerol uit het koekschap. Maar dan lekkerder. Zelf gemaakt is uiteraard veel lekkerder dan zelfgekocht. En zeg nou zelf: Dit ziet er toch super aantrekkelijk uit?

• 

Dit heb je nodig voor één cakerol:
Voor het biscuit:
4 M eieren
80 gram suiker
1 zakjes vanillesuiker
5 gram citroenrasp
65 gram bloem
20 gram custard
snuf zout

Voor de vulling:
50-75 gram aardbeienjam
50 gram roomboter op kamertemperatuur
65 gram poedersuiker
1-2 dopjes vanillearoma
slokje melk
25 gram pure chocolade

En verder:
bakplaat bekleed met bakpapier
theedoek
zeef

• 

Zo ga je te werk:
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Scheid de eieren, doe de eiwitten in een vetvrije kom.
Klop het eiwit schuimig.
Voeg de helft van de suiker toe aan het eiwit.
Klop op de hoogste stand tot het eiwit stijf is.
Klop in een andere kom de eigelen met de overige suiker, het zout, de vanillesuiker en de citroenrasp tot het lichtgeel en luchtig is.
Voeg het geklopte eigeel toe aan het eiwit en spatel het snel en luchtig door elkaar.
Zeef de bloem en custard boven de kom en spatel het weer snel en luchtig door elkaar.
Spreid het beslag zo egaal mogelijk uit op de bakplaat.
Bak het biscuit in ongeveer 8-10 minuten goudbruin en gaar.
Maak intussen de theedoek lichtvochtig en leg hem uitgevouwen op het aanrecht neer.
Keer bakplaat direct na het uit de oven halen om op de theedoek.
Rol de biscuitplak op met hulp van de theedoek.
Laat de biscuitrol zo afkoelen tot kamertemperatuur
Mix intussen de roomboter met de poedersuiker, de vanillearoma en de melk licht en luchtig in minimaal 10 minuten. Hoe langer je mixt hoe lekkerder en luchtiger de crème wordt.
Rol de cakerol weer uit tot een plaat biscuit.
Spreid hier de jam over uit.
Verdeel daarna de crème over de jam. (dit gaat heel makkelijk met een spuitzak maar een warme, natte lepel volstaat ook)
Rol de cakerol weer op.
Doe de chocolade in een dicht spuitzakje en hang het in een glas heet water tot de chocolade gesmolten is.
Knip het puntje van de spuitzak af en drizzle de chocolade over de cakerol heen.
Om de chocolade snel op te laten stijven kan je de cakerol kort in de koelkast zetten. Wees gewaarschuwd 😉 als je het te lang doe heb je moeite om de crème te snijden.

En dan beloofde ik jullie nog even een persoonlijke update. Net voor de kerst / eerste dag na de kerst had ik geen motivatie om het laatste artikel van 2018 af te schrijven, jullie houden dat artikel nog te goed. Er gebeurde na kerst zoveel in korte tijd dat ik de blog er echt niet bij kon hebben. Zo werd er bij mijn zus en zwager een prachtig klein meisje geboren. Dat blijdschap en verdriet vaak dichtbij elkaar liggen bleek de zondag voor oudjaarsdag, Mijn opa overleed toen onverwachts aan een hartaanval. We ontdekten diezelfde avond ook dat mijn man een operatieve ingereep moet ondergaan. Gelukkig geen heftige ingreep maar het moet wel gebeuren.
Als klap op de vuurplijl waren er nog andere kleine, vervelende maar ook kleine leuke gebeurtenissen die in het grote geheel even te veel waren om zo over heen te stappen. Daarnaast ben ik zelf nog steeds niet helemaal van mijn vermoeidheid af waar ik in november overschreef. Na twee jaar zeggen en voelen dat ik moe ben, stappen terug doen om het op te lossen en er achter komen dat het nog niet genoeg is ben ik vast besloten er achter te komen waar het vandaan komt en om het op te lossen. Ten diepste weet ik het wel en heb ik vandaag een belangrijke stap op het goede pad gezet. Ik weet dat ik in 2019 hard moet werken om mijn energielevel weer goed op pijl te krijgen.
Dat betekend voor de blog alvast dat ik er op dit moment 0,0 prioriteit aan geef en alleen blog wanneer ik er echt zin heb. Het liefst zou ik jullie dan ook iedere twee weken een artikel beloven. Ik twijfel echter of ik aan de belofte kan voldoen en daarom doe ik hem ook niet 😉 Ik vind het bloggen (en bakken) echt leuk en wil ik het zeker niet kwijt, dus blijf ik gewoon af en toe, op onregelmatige tijden bij jullie terugkomen. Bakken past iets makkelijker in de tendens van het huishouden, mijn werk en ons lieve kindertjes dan bloggen. Daarvoor ben ik al snel op de avonden aangewezen. En juist dan ontbreekt het op dit moment aan energie en doorzettingsvermogen.