Januari 2020 ontdekte ik dat een koemelk allergie heb. Na jarenlang buikpijn en andere klachten liet ik een allergietest doen bij een natuur en allergie arts. In 2019 had ik een half jaar lang heftige buikklachten, zonder te weten wat daar de oorzaak van was. Ik ging opzoek naar die oorzaak en stuitte op een heftige koemelkeiwitallergie. In dit artikel vertel ik jouw mijn verhaal: Hoe kwam ik erachter? En waardoor heb ik het ontdekt? Welke klachten had ik en hoe is het nu met mij?

Aan het begin van de periode met heftige buikklachten in 2019 dacht ik dat het met een paar weken wel over zou zijn. Tenslotte was het niet de eerste keer dat ik dit had en het was altijd met een paar weken overggegaan. De weken gingen voorbij, maar mijn klachten bleven. Ik hoopte dat het in de zomervakantie over zou gaan. Iets dat ook al eerder gebeurd was. Maar helaas, ook de vakantie ging voorbij terwijl de klachten bleven. Ik wist dat het aan mijn eten lag, maar ik had geen idee welk product voor deze klachten zorgde.

Dit wil ik nooit meer!

In september ging ik met deze klachten naar de huisarts. Door hem werd ik doorverwezen naar een diëtiste. In overleg met de diëtiste volgde ik het FODMaP-dieet. Ik begon vol goede moed en hoop. Twee weken later waren de klachten een ietsepietje verbeterd. Toen ik vier weken met het dieet bezig was, kreeg ik een enorme terugval en waren mijn klachten erger dan voor ik aan het dieet begon. Deze heftige klachten hielden ruim een week aan waardoor ik na vijf weken het dieet opgaf. Juist daarna werd het langzaam aan beter. Toen wist ik het zeker: Dit nooit meer! De huisarts schreef een laxeermiddel voor, de diëtiste gaf het advies om nog een ander dieet te volgen of helemaal te stoppen met dieeten. Ik had inmiddels besloten naar de natuurarts te gaan. Daar wist ik binnen 30 minuten dat het de koemelkeiwitten waren die verantwoordelijk zijn voor mijn klachten.

Achteraf gezien: Zoveel signalen!

Ik was de 30 gepasseerd, voor ik erachter kwam dat ik mijn leven lang al een koemelkallergie had. Dat betekend niet dat ik deze allergie op latere leeftijd ontwikkeld heb. Terugkijkend op mijn jeugd waren en ook toen al signalen. Zo vond ik melk ronduit vies. Helemaal als het, op het schippersinternaat half lauw was, omdat het een half uur voor aanvang van het ontbijt al ingeschonken werd. Zou het een onbewuste afweer reactie van mijn lichaam geweest zijn? Mijn moeder legde er nooit zo veel druk op, waardoor ik als kind in de vakanties en de weekenden vooral water en thee dronk. En daar doe je mij nog het meeste plezier mee.

Blote benen in de winter

Als klein meisje liep ik, zomer en winter met blote benen. Mijn moeder is er regelmatig, door wildvreemde op aangesproken. Zij vonden het maar zielig dat ik geen maillot, lange broek of iets dergelijks droeg. Mijn moeder had er echter een goede reden voor: Als kind heb ik, iedere winter ontzettend last van eczeem gehad. Vooral in mijn knieholten. Een zalfje hier, een zalfje daar… En de exzeem verminderde weer. Na de geboorte van Steven werd de eczeem minder en na de geboorte van Rosalie is het helemaal verdwenen. Kwestie van hormonen, dacht ik…

Eczeem op mijn hoofdhuid

En dan mijn hoofdhuid. Ik herinner me nog, hoe ik als meisje van een jaar of 8 bij opa en oma logeerde. Ineens voelde ik een bergje op mijn hoofd. De volgende dag ging er een fles olie open. Het bergje bleef echter niet alleen, er volgde er nog veel meer. Op het internaat werd me verteld, dat het mijn eigen schuld was: Moest ik mijn haar maar beter uit spoelen. De roos bleek echter geen roos, maar ook eczeem te zijn. Een dermatoloog schreef, tijdens mijn tienerjaren een shampoo voor, die ik al die tijd gebruikt heb. Nu gebruik ik die shampoo veel minder dan in de tijd dat ik nog koemelk gebruikte. Helemaal over is het niet, maar het is stukken minder.

Gebruik wat meer melkproducten!

Tijdens mijn afvaltraject in 2018, raadde de diëtist mij aan om meer melkproducten te gebruiken. Geen melk drinken en geen toetjes eten zorgden ervoor dat ik te weinig bouwstoffen binnen kreeg. Daarom ging ik over op yoghurt als ontbijt. De eerste week gebeurde er weinig maar na verloop van tijd kwamen er buikklachten om de hoek kijken. Ik sprak er regelmatig over met de diëtist. De yoghurt werd weer een boterham en de buikklachten verminderden al snel.

De geschiedenis herhaalt zich

In 2012 is onze zoon, Steven geboren. De eerste 24uur lag hij stil in zijn bedje verwonderd om zich heen te kijken. Pas daarna hoorden we dat hij huilen kon. En goed ook! Drie dagen na zijn geboorte wisten we het niet meer… Hoe krijg je in vredesnaam een baby met buikkrampjes stil? Infacol, dat moest het antwoord zijn. We hebben wat keren tegen elkaar gezegd dat we twijfelden of het ook daadwerkelijk hielp. Na een half jaar kwamen we er achter dat Steven, niet één, maar twee liesbreuken had. De eerste werd gelijk na zijn geboorte ontdekt en verholpen voor hij 6 weken oud was. Aan de ander moest hij hals overkop geopereerd worden vanwege een darmbeknelling.

Had ik maar…

Het urenlange huilen verweten wij aan de liesbreukjes. En toen die allebei verholpen waren aan het feit dat hij gewend was om te huilen. Had ik maar… Wist ik het maar… Als ik toen al een vermoeden van mijn eigen allergie had gehad, dan waren er ongetwijfeld alarmbellen gaan rinkelen. Maar die bellen rinkelden pas toen hij 7 jaar oud was. Een half jaar na mijn eigen bezoekje aan de natuurarts, ging ik opnieuw daarheen. De uitslag van het onderzoek bij Steven was geen verrassing, ook hij had een koemelkallergie.

Hoe gaat het nu met ons?

Inmiddels zijn we, voor mij 1,5 jaar en voor Steven 1 jaar verder. Het leven zonder koemelk gaf en geeft ons een aantal uitdagingen, maar we weten er steeds beter mee om te gaan. Het gebeurd weinig meer dat één van ons tweeën wordt overvallen door buikkrampen. Hebben we wel buikkramp dan kunnen we het vaak herleiden. Bij Steven zijn dat veelal de traktaties bij verjaardagen op school of feestje waar hij naar toe gaat. Maar ook daarbij weet hij inmiddels heel goed waar hij wel en geen buikpijn bij krijgt. Voor mijzelf geldt dat ik langzaam maar zeker een patroon ontdekt. Er zijn af en toe weken bij dat ik meer moeite heb om die aangebroken zak M&M’s te laten staan.