Het is weer tijd voor een receptje waar je alle kanten mee op kan. Zo’n receptje dat als onderdeel van andere recepten gebruikt kan worden. Deze keer een recept dat vooral bedoeld is om meer smaak te geven aan andere recepten. Eigenlijk een smaakmaker dus. En dat is hazelnoot praliné voor mij zeker. Ik hou erg van hazelnoten. Of het nu in de chocolade is, een taart of gekarameliseerd. Er staat niet voor niets ook al een hele tijd op mijn baklijst dat ik een keer hazelnoot ijs wil maken. En daar wil ik zelf gemaakte hazelnoot praliné in verwerken. Dat is dus waar ik begon. Met het maken van de praliné. Kan ik dat ook gelijk gebruiken als smaakmaker in een mokkataart, door een restje chocolade of door iets wat ik ineens nog verzin. En omdat je vaak niet veel hazelnootpraliné nodig hebt om smaak te geven aan een recept heb ik besloten dat het maar gewoon een los recept wordt. Hopelijk verzinnen jullie dan nog allerlei andere toepassingen ermee.

Dit heb je nodig:
200 gram witte, ongebrande hazelnoten
150 gram suiker
40 gram water

En verder:
Keukenmachine
Pan
Bakplaat met bakpapier.

Zo ga je te werk:
Rooster de hazelnoten in de airfryer, 8 tot 10 minuten op 160 graden.
Laat ze afkoelen.
Zet een bakplaat met bakpapier klaar.
Doe de suiker met het water in een pan.
Laat de suiker op een gemiddelde warme hittebron karameliseren.
Schakel de hittebron uit zodra de karamel mooi van kleur is.
Doe de hazelnoten bij de karamel in de pan.
Roer het goed door elkaar.
Stort de gekarameliseerde hazelnoten op de bakplaat.
Laat ze volledig afkoelen.
Breek het daarna in stukken.
Maal de gekarameliseerde hazelnoten in de keukenmachine tot een fijne pasta.
Bewaar het in een afgesloten potje in de koelkast.

Ook vandaag weer even een (persoonlijke) update voor jullie 😉

Vorig jaar nam ik mij voor om dit jaar in de maanden juli en augustus geen blogberichten, Facebookberichten of iets dergelijks, in te plannen. En dat gaat nu ook echt gebeuren, maar ik ga nog een stapje verder… Dit bericht is namelijk de laatste tot minimaal 1 september. Met de nadruk op minimaal, want ik weet nu nog niet of ik per 1 september, per 15 november of pas in 2020 het bloggen weer oppakt.

Deze ‘zomerstop’ ga ik gebruiken om beter om te leren omgaan met mijn valkuilen en de uitdagingen die ik de afgelopen jaren gekregen heb. Ik heb signalen genegeerd in een poging het hoofd boven te houden, met alle gevolgen van dien 😉 Na drie jaar het gevoel te hebben dat ik verdrink, is het nu tijd om te leren zwemmen 😉